|
||||||||
|
“If Buddha wants to rock…” Jake La Botz, muzikant, songwriter, acteur en leraar, geboren en getogen in Chicago, vond later een plek in Nashville voor als hij niet “onderweg” of op een filmset is, waar hij rust kan vinden. Het was jaren geleden heel anders. Hij kickte toen af van heroïne, ontdekte het boeddhisme en leert nu zelf hoe te mediteren, thuis en in gevangenissen. Als kind deed hij in Chicago vrijwilligerswerk in theaters om zo dichter bij het podium en de artiesten te kunnen zijn. Jake was vaak in bibliotheken op zoek naar boeken en platen. Jake was busker in metro’s, waar hij leerde van oudere blues artiesten als Honeyboy Edwards, Homesick James en Maxwell Street Jimmy Davis, wiens protegé hij werd. Jake La Botz toert als artiest al vele jaren nationaal en internationaal. Sinds 2006 staat hij bekend om zijn jaarlijkse “Tattoo Across America Tour”, waarin hij optreedt in tattooshops in het hele land. Zijn originele composities zijn te zien in veel films en tv-shows. Steve Buscemi (“Ghost World”, 2001), de met vele filmprijzen en een Golden Globe genomineerde acteur en onafhankelijke filmmaker, ontdekte La Botz. Hij castte hem als een blues zingende veroordeelde (Jesse) in zijn 2000-film “Animal Factory”. La Botz zong twee originele nummers in de film, "This Ain't the Way I Came Up" en "Lay Down the Bottle”. In de volgende jaren verscheen La Botz in Terry Zwigoff's arthouse-film “Ghost World” en in Buscemi's “Lonesome Jim”. In 2008 speelde La Botz in Sylvester Stallone's “Rambo”, waarin hij twee nummers speelde van zijn 2006-album ‘Graveyard Jones’ ("The Wishing Well" en "Tiny”). Andere opmerkelijke filmoptredens zijn onder meer: in Timur Bekmambetov’s “Abraham Lincoln: Vampire Hunter” (2012) en in Walter Salles' verfilming van Jack Kerouac's “On the Road” (2012), waarin hij zijn nummer “Hard to Love What You Kill” speelt. In 2015 speelt La Botz de hoofdrol in een film van de onafhankelijk regisseur Chris Hicky, “The Grace of Jake” én een hoofdrol in de actiefilm van Isaac Florentine, “Close Range”. In het voorjaar van 2012 speelde La Botz het satanische personage The Shape in de originele toneelmusical “Ghost Brothers of Darkland County”, geschreven door Stephen King en John Mellencamp met muzikale leiding door T-Bone Burnett, die in première ging in het Alliance Theatre in Atlanta, Georgia. In de loop van de volgende jaren, ging “Ghost Brothers” op tour, met La Botz in zijn rol als The Shape. “Men zou altijd moeten oefenen alsof hun haar in brand staat, wat betekent dat er een urgentie moet zijn om de hulpmiddelen van meditatie te gebruiken om zich open te stellen en te zien wat is. De boodschap is: het leven is kort en als je wakker wilt worden en wilt ontdekken waar het over gaat, is dit het moment…” (een gezegde in het boeddhisme) De opnames van zijn tiende studio album gebeurden met een kerngroep, met ingenieur/drummer Alex Hall (JD McPherson, Neko Case), bassist Beau Sample (Pokey LaFarge, Cactus Blossoms) en NRBQ-gitarist Scott Ligon. Het resultaat balanceert tussen de wijsheid en het geduld van La Botz' decennia van boeddhistische trainingen enerzijds en, het lef en de kracht van zijn opvoeding in Chicago anderzijds. Doel was, een geluid te creëren dat tegelijk ongegeneerd vintage en beslist aanwezig is. Op ‘Hair on Fire’ imponeert Jake La Botz opnieuw met de verschillende elementen van zijn muzikale veelzijdigheid. Het ene moment is hij broeierig, funky rockend, het andere warm en poppy of sijpelen er wat soul c.q. gospel zijn muziek binnen. “Let It Fall” waarmee hij rustig groovend opent verwijst naar de maskers waarachter we ons vaak verschuilen. Het is een aanstekelig poppy nummer met er doorheen gewoven Jake’s zang, die wat op die van Willy “Mink” DeVille lijkt.Erg zwoel en alsnog sfeervol klinkt “Killing for a Living”, de titelsong met zijn door het evangelie geïnspireerde tekst swingt vrolijk en nodigt uit, gevolgd door het intieme “Hope the Sunshine”. “It Looked Just Like a Gun” is dan weer een somber wat grimmig nummer, waarin de elektrische piano een Supertramp-achtig geluid creëert. Statige blazers geven aan ”Broken Birds” een warm en apart gevoel, dat contrasteert met de huilende pedal steel van Joel Patterson. “I Don't Want It” is een rustige rocker met gospelachtig gezang en “Who Will You Love?” een soulvolle ballade met, om je wakker te houden, een snijdende blues gitaar. Met het humoristische, Tom Waits-achtige, “First McDonell's on the Moon” en “Getting Ready to Roll” wordt La Botz opnieuw poppy en voor “Mirror in Me” haalt hij de wijsheid in zich op. Het warme “Last Mission on Earth” sluit het album poppy en met een goed gevoel, op een Harry Nilsson-achtige wijze af. “Jake La Botz cleverly merges music, meditation with some humor and wisdom on 'Hair On Fire'…” (ESC, for Rootstime - BE) Eric Schuurmans
‘HAIR IN FIRE’: tracklist: 01. Let It Fall – 02. Killing for a Living – 03. Hair on Fire – 04. Hope the Sunshine – 05. It Looked Just Like a Gun – 06. Broken Birds – 07. I Don't Want It – 08. Who Will You Love? – 09. First McDonell's on the Moon – 10. Getting Ready to Roll – 11. Mirror in Me – 12. Last Mission on Earth | Music/Lyrics by: Jake La Botz, or as [noted] | Credits: Jack La Botz: vocs, guitars / Alex Hall: engineer/drummer / Beau Sample: bass / Scott Ligon: guitar & Joel Patterson: pedal steel (6) / xx: piano (5)
|